Η ενδομητρίωση είναι μια συχνή πάθηση, που πλήττει εκατομμύρια γυναικών παγκοσμίως (περίπου το 10% του γυναικείου πληθυσμού), κυρίως γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Μπορεί, επίσης, να αναπτυχθεί σε έφηβες και σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Η συχνότητα εμφάνισης της ενδομητρίωσης βρέθηκε ότι αυξάνεται με την ηλικία, από 12% στις γυναίκες ηλικίας 11-13 ετών έως και 45% στις γυναίκες ηλικίας 20-21 ετών.

Η ενδομητρίωση χαρακτηρίζεται από την παρουσία ιστού ενδομητρίου (αδένες και στρώμα) έξω από την κοιλότητα της μήτρας. Οι έκτοποι ενδομητρικοί ιστοί εντοπίζονται συχνότερα στα γειτονικά όργανα της μήτρας (π.χ. δουγλάσειο χώρο και πρόσθια κυστεομητρική πτυχή, ιερομητρικοί σύνδεσμοι, σάλπιγγες, ωοθήκες), αλλά οποιοδήποτε σύστημα οργάνων βρίσκεται ενδεχομένως σε κίνδυνο, όπως παράδειγμα, η ουροδόχος κύστη, το ορθό, ακόμη και οι νεφροί και οι πνεύμονες.

Η ενδομητρίωση προκαλείται από την υπερβολική ανάπτυξη του ενδομήτριου ιστού που δεν έχει αποβληθεί κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Είναι μια ορμονοεξαρτώμενη κατάσταση (δράση οιστρογόνων) και συχνά προοδευτική, έχοντας ως αποτέλεσμα την επιδείνωση του πόνου και άλλων συμπτωμάτων, με την πάροδο του χρόνου.

Λόγω των συμπτωμάτων αυτής μπορεί να επηρεαστεί σοβαρά η γενική, σωματική, ψυχική υγεία και κοινωνική συμπεριφορά των πασχόντων γυναικών.

Κύρια συμπτώματα είναι ο πυελικός πόνος, που σχετίζεται με τον μηνιαίο κύκλο (δυσμηνόρρια), η δυσπαρεύνια και η δυσουρία. Επιπλέον, παρουσιάζονται συμπτώματα μυοσκελετικού πόνου, ειδικά στις λαγόνες, στο κάτω μέρος της ράχης και στους μηρούς.